بر اساس ایدئولوژی کمونیستی در همه کشورهای مسلمان سابق و در آن زمان تحت حاکمیت شوروی، همه مساجد و زیارتگاه ها یا به ویرانه تبدیل شدند یا از کار افتادند و مراسم سنتی اسلامی و مسیحی مانند ختنه مسلمانان و غسل تعمید برای مسیحیان. روس ها ممنوع شدند. به عقیده کارل مارکس، متفکر آلمانی قرن نوزدهم، بنیانگذار و نظریه پرداز اصلی مارکسیسم، دین افیون توده ها بود که طبقه حاکم از آن برای ایجاد امید واهی به طبقه کارگر استفاده می کرد.ولادیمیر لنین بی خدایی را نوعی افیون می دانست. جزء طبیعی و لاینفک مارکسیسم است و آن را در عمل جزء طبیعی و لاینفک سوسیالیسم علمی دانسته و گفته است که همه ادیان و سازمانهای مذهبی معاصر از دیدگاه مارکسیسم چیزی جز سازمانهای ارتجاعی و بورژوایی نیستند. و هیچ کاربرد عملی جز حمایت از استثمار کارگران ندارند.
رهبر شوروی جوزف استالین نیز دین را مانعی برای پیشرفت بشر اعلام کرد، بنابراین دولت‌های مارکسیست-لنینیست قرن بیستم، از جمله اتحاد جماهیر شوروی تحت رهبری ولادیمیر لنین و جمهوری خلق چین در زمان مائوتسه‌دونگ، بی‌خدایی دولتی را بنا نهادند. با یافتن کمونیست ها عملا جهان به دو قطب سیاسی، نظامی و فکری تبدیل شد و بسیاری از کشورها از رویه شوروی پیروی کردند و این ایدئولوژی در اکثر کشورها حتی با حضور نظریه پردازان کمونیست در هزاران کتاب، نشریه و روزنامه منتشر شد. از افراد نزدیک به آنها در سازمان بین المللی تبلیغ و منتشر شد و هزاران روشنفکر را به خود جذب کرد و صدها میلیون نفر به آن پیوستند و مذاهب را با چالش بزرگی مواجه ساخت که علمای دین را مجبور کرد برای پاسخگویی به شبهات خود در مورد خداوند و او تلاش کنند. معنویت و کارکردها. دین برای جلوگیری از پیوستن مردم به آن ایدئولوژی که رنگ انقلابی، اغواگر و آرمان گرایانه داشت، به ویژه برای جوانان. حتی برخی از متفکران دینی سعی کردند با ارائه تفاسیر سوسیالیستی از دین، چهره جدیدی از دین جلوه دهند تا از خروج مردم از دین جلوگیری کنند و تا حدودی موفق شدند، هرچند این تعابیر مورد قبول نظریه پردازان سنتی دین قرار نگرفت.
این وضعیت به مدت هفتاد سال در قرن چهاردهم در جهان ادامه یافت تا اینکه فروپاشی شوروی در نیمه دوم این قرن (1991 شمسی، 1370 هجری قمری) اعضای این سلطه متزلزل شدند و اگرچه هنوز در برخی کشورها از جمله چین، حزب کمونیست در قدرت است، اما با انکار عملی تئوری‌های اقتصادی کمونیستی و ایجاد فضای باز برای سرمایه‌گذاری غربی، پایه‌های ایدئولوژی کمونیستی فروریخت و مذهب تحت فشار دیکتاتورهای مرتبط با آن ظهور کرد. اردوگاه و علیرغم تداوم برخی محدودیت ها در چین برای مسلمانان، مجبور به آزادی های مذهبی و تظاهر به آن شد، حتی در اوج شدت در همین 70 سال، برخی از متدینین اعتقادات خود را حفظ کردند و راه های مختلف و مخفیانه ای برای انجام آن یافتند. . در مسکو، مساجد توسط کارشناسان مذهبی اسلامی بسته شد، اما مردم از اتاق‌های قرمز رنگی که حزب کمونیست برای آنها تهیه کرد و بعداً خانه‌های لنین نامید، به جای مسجد یا نمازخانه استفاده کردند. و این وضعیت همیشه حتی در اوج رژیم کمونیستی وجود داشته است و در نقاط عمیق و در روستاهای کوهستانی آسیای مرکزی و قفقاز دین اسلام به حیات خود ادامه داده و رعایت آداب و رسوم سنتی قطع نشده است.
هفتاد سال جنگ برای دور کردن مردم از دین و عقاید خود که در زمان شوروی و یا در چین به شدیدترین شکل انجام می شد، در بین ادیان این کشور و کشورهای دیگر از نظر وسعت و گستره متفاوت بی تأثیر نبود. نشان داد که نمی توان با طبیعت غربی انسان مبارزه کرد و می توان با فشار و اجبار این میل و گرایش طبیعی را برای مدت کوتاهی متوقف کرد، اما به محض رفع فشار و اجبار، مردم برمی گردند. به ندای وجدان و عبادتگاه‌هایشان به دین رونق بیشتری می‌دهند.حالا قرن پانزدهم شمسی در شرایطی آغاز می‌شود که علاوه بر حفظ چندین میلیارد معتقد سنتی به دین، مردم هر روز جوان بازمی‌گردند. از حالت کفر گرفته تا پذیرش دین و ایمان به خدا شریعت را قبول دارند.
به نظر می رسد قرن پانزدهم قرن دین است، مشروط بر اینکه پاسداران دین با شیوه های علمی و محاوره ای و زبان مناسب زمانه و بدعت ها و شیوه های نوین دعوت، نقش مؤثری ایفا کنند.
6565