باراناخبر – روستای کپرنشین «بارگدان»
حفظ ، ازدواج ، حفظ و حفظ آداب و رسوم ، لباس ، فرهنگ ، تمدن ، تاریخ ، معماری و هویت گذشته ، بدون شک یکی از بزرگترین نیازهای یک جامعه است. در جوامع مختلف ، تلاش شده است که میراث فرهنگی در رابطه با فرهنگ عمومی و شیوه زندگی مردم حفظ شود. اما اینها نباید مانع دسترسی مردم به نیازهای اساسی زندگی مانند بهداشت ، تحصیلات ، آب آشامیدنی و انرژی مناسب شود. در کشور ما ، ایران ، مناطق و روستاهای بسیاری وجود دارد که حتی گاهی اوقات در فضای مجازی حتی نامی ندارند. روستای “برگادان” در منطقه بینت از توابع شهرستان نیکشهر در استان سیستان و بلوچستان یادگار عشایری است که سالها پیش مکان واحدی را برای ادامه زندگی انتخاب کردند. اهالی روستا مانند صدها سال پیش هنوز در خانه هایی زندگی می کنند که به “کپر” معروفند. Caper نام سازه ای است که در این منطقه با تنه ، ساقه و برگ های درخت خرما توسط ساکنان این روستا ساخته می شود ، اما در پایین برخی از کپرها از سنگ و گل برای جلوگیری از ورود سرما و به همین ترتیب مردم برگادان با دست خود نان می پزند ، از آب چشمه کم استفاده می کنند و پوشش و فرهنگ اصلی خود را حفظ کرده اند و چندین سال است که با کمک اهدا کنندگان از صفحات خورشیدی برای تولید برق استفاده می کنند. محرومیت و کمبود جاده مشکلات زیادی را برای ساکنان برگادان و روستاهای اطراف ایجاد کرده است. مشکلات بهداشتی ، آموزشی و بسیاری از امکانات رفاهی دیگر. تنها راه دسترسی به این دهکده آنقدر طولانی و دشوار است که فقط حمل و نقل و موتور می توانند از آن عبور کنند. اگر کسی بیمار شود ، برخی از اهالی روستا بیمار را بر روی برانکارد می گذارند و مجبورند 20 کیلومتر را در سخت ترین مسیرهای کوهستانی در قلب رودخانه پیاده روی کنند. حدود دو سال است که مسئولان منطقه برای ساختن جاده ای مناسب و رسیدن به روستا تلاش کرده اند ، اما متأسفانه تاکنون تنها چند کیلومتر از جاده ناقص بوده است. ساکنان برگادان و روستاهای اطراف آن بلوچ هستند. مردمانی نجیب ، مهربان ، محفوظ و کوشا.